Resultaat 889–900 van de 1117 resultaten wordt getoond
L. Dragstra, F.T. Groenewegen
In dit artikel onderzoeken Laurens Dragstra & Taco Groenewegen de wortels van het volkstribunaat, die 2000 jaar geleden in de Romeinse Republiek te vinden zijn. De Romeinse Republiek kende verschillende magistraten, zoals consuls, quaestors en praetoren. Die magistraten werden jaarlijks verkozen en vervulden hun ambt doorgaans met één of meerdere collega’s. Ook de tien volkstribunen (tribuni plebis) werden jaarlijks verkozen. Dragstra en Groenewegen bespreken de hoofdlijnen in de ontwikkeling van het tribunaat aan de hand van het levensverhaal van de flamboyante Publius Clodius Pulcher.
Verdieping | Verdiepend artikeldecember 2011AA20110859
A.J. Verheij
In het onderhavige artikel wordt een recente uitspraak van het Supreme Court van de Verenigde Staten behandeld waarin de hoogte van de punitive damages award in strijd met in de Amerikaanse grondwet neergelegde beginselen werd bevonden. Vervolgens komt aan de hand van een uitspraak van het Euro¬pese Hof voor de Rechten van de Mens de vraag aan de orde of de hoogte van een bedrag tot vergoe¬ding van immateriële schade eveneens onderworpen is aan bepaalde rechtsbeginselen.
Overig | Rode draad | Sanctiesfebruari 1997AA19970071
W.M.T. Keukens, M.C.A. van den Nieuwenhuijzen
De taak van de Hoge Raad staat ter discussie, wat houdt die taak eigenlijk in? Waar liggen de grenzen van rechtsvorming door de Hoge Raad?.
9789069167428 - 05-05-2008
E.H. Hondius
In de Verenigde Staten klappen law clerks soms uit de school over hun Justices. Is het denkbaar dat hier een medewerker van het WB dat ook doet? Ewoud Hondius schrijft erover.
Opinie | Columnjanuari 2015AA20150018
A.L.H. Ernes
Het geheim van de raadkamer zorgt ervoor dat we niet weten hoe rechters tot hun oordeel komen. De discussies die voorafgaan aan het oordeel zijn niet terug te vinden in het vonnis en we kunnen ook niet zien of een beslissing unaniem of bij meerderheid wordt genomen. Anka Ernes pleit dan ook voor invoering van het opnemen van 'concurring' en 'dissenting opinions' in arresten van de Hoge Raad.
Blauwe pagina's | Herschrijf het rechtdecember 2010AA20100846
P.W. van der Kruijs, Th.A. de Roos
Voor een adequate verdediging in strafzaken is het van groot belang dat de advocaat, in het Wetboek van Strafvordering aangeduid als raadsman, alles onbelemmerd naar voren kan brengen dat hem in het belang van zijn cliënt, de verdachte, geboden voorkomt, zowel tijdens het onderzoek ter terechtzitting (bijvoorbeeld bij pleidooi), als daarbuiten, bijvoorbeeld tegenover de pers. Maar bij de vervulling van zijn taak en het gebruik van zijn uitingsvrijheid gelden wel juridische grenzen. In deze bijdrage worden die grenzen verkend.
Perspectief | Perspectiefartikelmei 2011AA20110391
K. van den Bos
‘Het moet radicaal anders, want zo gaat het niet goed!’ Wie heeft dat niet eens gedacht? Het kan inderdaad goed zijn om soms het roer radicaal om te gooien. Maar waar ligt hierbij de grens? Die grens ligt voor een belangrijk deel bij de democratische rechtsstaat. Opkomen voor en versterken van die rechtsstaat vormt daarom een belangrijke opdracht.
Opinie | Amusedecember 2021AA20211062
J.L. de Bie
Verdieping | Verdiepend artikelmaart 2016AA20160178
C.W. Maris
Rawls’ rechtvaardigheidstheorie geeft aan hoe we vreedzaam kunnen samenleven ondanks onze diepe levensbeschouwelijke meningsverschillen. De oplossing is wederzijdse verdraagzaamheid en gelijke individuele vrijheid. Staatsrechtelijk impliceert dit een neutrale democratische rechtsstaat die zich concentreert op het verdelen van goederen die iedereen nodig heeft, ongeacht zijn levensideaal: klassieke vrijheidsrechten, politieke participatierechten en sociaaleconomische rechten.
Blauwe pagina's | Rechtvaardigheidoktober 2018AA20180772
J.T. Degenkamp, Th.A. de Roos
Prof. Degenkamp reageert op het Bijzonder nummer 2014 Privatisering van het strafrecht in het algemeen en de bijdrage van prof. De Roos over lekenrechtspraak in dat nummer in het bijzonder. Met nawoord van prof. De Roos.
Opinie | Reactie/nawoordmaart 2014AA20140194
T.J.M. Mertens, P.A.M. Mevis
In het februarinummer van Ars Aequi schreef Klaas Rozemond dat Hannah Arendts typering van Adolf Eichmann een ernstige vergissing is die aan een grondige herziening toe is. Thomas Mertens en Paul Mevis leggen in dit nummer uit waarom zij het hier niet mee eens zijn. Met nawoord van Klaas Rozemond.
Opinie | Reactie/nawoordjuni 2013AA20130460
In dit artikel onderzoeken Laurens Dragstra & Taco Groenewegen de wortels van het volkstribunaat, die 2000 jaar geleden in de Romeinse Republiek te vinden zijn. De Romeinse Republiek kende verschillende magistraten, zoals consuls, quaestors en praetoren. Die magistraten werden jaarlijks verkozen en vervulden hun ambt doorgaans met één of meerdere collega’s. Ook de tien volkstribunen (tribuni plebis) werden jaarlijks verkozen. Dragstra en Groenewegen bespreken de hoofdlijnen in de ontwikkeling van het tribunaat aan de hand van het levensverhaal van de flamboyante Publius Clodius Pulcher. 
De taak van de Hoge Raad staat ter discussie, wat houdt die taak eigenlijk in? Waar liggen de grenzen van rechtsvorming door de Hoge Raad?. 
Rawls’ rechtvaardigheidstheorie geeft aan hoe we vreedzaam kunnen samenleven ondanks onze diepe levensbeschouwelijke meningsverschillen. De oplossing is wederzijdse verdraagzaamheid en gelijke individuele vrijheid. Staatsrechtelijk impliceert dit een neutrale democratische rechtsstaat die zich concentreert op het verdelen van goederen die iedereen nodig heeft, ongeacht zijn levensideaal: klassieke vrijheidsrechten, politieke participatierechten en sociaaleconomische rechten. 
In het februarinummer van Ars Aequi schreef Klaas Rozemond dat Hannah Arendts typering van Adolf Eichmann een ernstige vergissing is die aan een grondige herziening toe is. Thomas Mertens en Paul Mevis leggen in dit nummer uit waarom zij het hier niet mee eens zijn. Met nawoord van Klaas Rozemond. 
