Klaas Rozemond

In de vijfde aflevering van de Ars Aequi podcast spreken Wim en Joas met Klaas Rozemond, filosoof en hoofddocent strafrecht aan de Vrije Universiteit.

Stel je hebt een schriftelijke wilsverklaring opgesteld dat als je je cognitieve vermogens verliest, je euthanasie wil krijgen. Eenmaal dement beleef je veel plezier aan eindeloze herhalingen van Heel Holland Bakt en geniet je iedere dag opnieuw van je boterhammetje met pindakaas.

Een gelukkige demente kan van een cognitieve Dworkiniaan zijn veranderd in een emotionele hedonist.

Deze manier van leven zou je toen je nog bij je volle verstand was waardeloos hebben gevonden. Is het dan goed als een arts een dodelijk middel in je koffie doet als vorm van euthanasie?

Moet de schriftelijke wilsverklaring voorgaan, of je zelfbeschikkingsrecht op het moment dat je al dement bent?

Je moet heel goed onderzoeken of mensen zich niet vergissen in hun eigen gevoelens. Je perspectief verandert naarmate je omstandigheden veranderen.

Klaas Rozemond over de (rampzalige) invloed van Dworkin op het Nederlandse euthanasierecht.
>>Luister naar de Ars Aequi Podcast op Spotify of op Google Podcasts.