De advocaat kan eindelijk doen waarvoor hij is opgeleid?!

Vroeger, heel vroeger was alles beter. De advocaat ging ergens in de ochtend naar zijn kantoor, waar hij rustig zijn krant las, overlegde met zijn confrères en een cliënt te woord stond. Die cliënt had meestal een probleem dat vroeg om brede, niet perse juridische, gerichte aandacht, waarin de advocaat zijn visie op de maatschappij, het recht en de sociale verhoudingen kwijt kon. Het schrijf- en uitzoekwerk dat een dergelijk contact met zich meebracht werd door klerken of assistenten gedaan en de advocaat kon zich weer bezig houden met de voorbereiding van een prachtig pleidooi of het nadenken over recht en rechtvaardigheid. Billable hours waren in deze Bordewijkiaanse tijd de advocaat vreemd. Hij werkte consistent en droeg bij aan vorming van de rechtsstaat maar was geen slaaf van omzet of cliënt. Door de introductie van de hbo-jurist kan in onze overgejuridiseerde tijd, de geest van Bordewijk weer terugkeren in het werk van de advocaat.