Toont alle 4 resultaten
J. Riphagen
Hoge Raad 6 april 2001, nr. C99/197HR, ECLI:NL:HR:2001:AB0904, JAR 2001, 80, NJ 2001, 333 (Van Kesteren/Rabobank) Een werknemer meldt zich na één jaar ziekte bij de werkgever omdat hij zijns inziens voldoende hersteld is om het werk te hervatten. De werkgever weigert hier op in te gaan onder verwijzing naar het oordeel van de medische dienst van het uitvoeringsorgaan van de WAO, welke dienst hem nog ongeschikt achtte, hetgeen in een besluit van 9 september 1992 was vastgelegd. Laatstbedoeld besluit werd echter door de Rechtbank, sector bestuursrecht, vernietigd waartegen het uitvoeringsorgaan geen hoger beroep instelde. De werknemer vordert in verband hiermee en in verband met de weigering tot toelating tot het werk loon (onder aftrek van de verkregen uitkering). De werkgever stelt onder andere dat hij de onjuistheid van het medisch oordeel niet had kunnen voorzien, zodat de gevolgen daarvan niet voor zijn risico behoren te komen.
Annotaties en wetgeving | Annotatiedecember 2002AA20020907
S.A. Slootweg
Het Nederlandse kabinet denkt op dit moment na over een toekomstbestendig arbeidsongeschiktheidsstelsel. Twee voorbeelden hiervan zijn het in februari 2024 uitgegeven OCTASrapport en het in juni 2024 in internetconsultatie gegane (concept-)wetsvoorstel basisverzekering arbeidsongeschiktheid zelfstandigen. Aan de hand van deze twee voorbeelden wordt in deze bijdrage verdedigd dat voor een toekomstbestendig arbeidsongeschiktheidsstelsel een goede analyse van het verleden niet kan ontbreken, omdat elementen van nu geopperde voorstellen gelijkenis tonen met wetgeving uit het verleden.
Rode draad | Dissenting opinionsdecember 2024AA20241038
september 2001
G.J.J. Heerma van Voss, J. Heinsius
juni 2003
J. Heinsius
Het Nederlandse kabinet denkt op dit moment na over een toekomstbestendig arbeidsongeschiktheidsstelsel. Twee voorbeelden hiervan zijn het in februari 2024 uitgegeven OCTASrapport en het in juni 2024 in internetconsultatie gegane (concept-)wetsvoorstel basisverzekering arbeidsongeschiktheid zelfstandigen. Aan de hand van deze twee voorbeelden wordt in deze bijdrage verdedigd dat voor een toekomstbestendig arbeidsongeschiktheidsstelsel een goede analyse van het verleden niet kan ontbreken, omdat elementen van nu geopperde voorstellen gelijkenis tonen met wetgeving uit het verleden. 
