Toont alle 6 resultaten
C.J.H. Jansen, W.D.M. Rijnenberg
Corjo Jansen en Willem Rijnenberg bespreken in deze bijdrage het boek 'R.P. Cleveringa. Recht, onrecht en de vlam der gerechtigheid' van Kees Schuyt en daarmee ook het leven en werk van Cleveringa, de Leidse facultaire gemeenschap uit de oorlogstijd en een ander vooraanstaand, maar onderbelicht gebleven lid van deze gemeenschap, Ben Telders.
Literatuur | Boekbesprekingnovember 2019AA20190919
A. van Weelden
De Duitse razzia’s onder Nederlandse niet-joodse jongeren begin februari 1943 waren een schending van het bezettingsrecht – het Landoorlogreglement (LOR) – en leidden tot een eerste vorm van collectief burgemeestersverzet tegen de bezetter. Vanaf midden 1942 was de Duitse bezetter echter reeds begonnen met het deporteren van de Nederlandse joden, eveneens een evidente schending van het LOR. Dit artikel gaat in op de vraag waarom een dergelijk collectief protest en beroep op het LOR van de burgemeesters uitbleef toen hun joodse stadgenoten opgepakt werden ter deportatie.
Verdieping | Studentartikeloktober 2008AA20080704
E.H. Hondius
Column van Hondius waarbij deze ingaat op de verdiensten van Piet Sanders. Nederlands bekendste jurist op het gebied van arbitragerecht en schrijver van een proefschrift over dit onderwerp waarop Sanders in 1945 bij Cleveringa promoveerde.
Opinie | Columnseptember 2009AA20090545
Een uiteenzetting van de reactie van enkele Nederlandse en Duitse juristen op het nazi regime tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Opinie | Columnjanuari 2006AA20060017
maart 2007
J.H.A. Lokin
C.J.H. Jansen
Lodewijk Ernst Visser was een moedig man, een man die vanaf 1933 – het jaar van de machtsovername van Hitler – heeft gewezen op en zich heeft verzet tegen het onrecht dat de nazi’s de Joden in Duitsland aandeden en hij ging daarmee door nadat de nazi’s Nederland hadden bezet. Na de oorlog verdween Visser echter bijna uit ieders herinnering.
Blauwe pagina's | Rechtsheld(inn)enfebruari 2022AA20220084
De Duitse razzia’s onder Nederlandse niet-joodse jongeren begin februari 1943 waren een schending van het bezettingsrecht – het Landoorlogreglement (LOR) – en leidden tot een eerste vorm van collectief burgemeestersverzet tegen de bezetter. Vanaf midden 1942 was de Duitse bezetter echter reeds begonnen met het deporteren van de Nederlandse joden, eveneens een evidente schending van het LOR. Dit artikel gaat in op de vraag waarom een dergelijk collectief protest en beroep op het LOR van de burgemeesters uitbleef toen hun joodse stadgenoten opgepakt werden ter deportatie. 
