Showing all 4 results
E. Koops, C.M. Stolte
Deze zomer werd door de Hoge Raad van India een commissie van zeven bedaagde rechtsgeleerden ingesteld om een inventaris te maken van de schatten in de Padmanabhaswamy-tempel in Trivandrum. Het resultaat was verbluffend. De commissie trof in zes ondergrondse schatkamers kilo’s goud en edelstenen aan. Het pronkstuk is een gouden beeld van een meter hoog, rijk bezaaid met diamanten, robijnen en smaragden. De totale waarde van de inventaris wordt inmiddels geschat op ruim 19,5 miljard euro. Interessanter nog dan de vraag waar de 19,5 miljard euro vandaan komt of waarom het daar ligt, is de vraag aan wie het toebehoort. Dat was de aanleiding voor het onderzoek door de bedaagde rechtsgeleerden: een rechtszaak die nu in hoogste instantie speelt tussen de familie van de laatste Maharaja en de deelstaat Kerala. Van wie is de schat?
Opinie | Amusenovember 2011AA20110776
R.M. Wibier
Annotaties en wetgeving | Annotatieseptember 2017AA20170707
L. Loof
De auteur onderzoekt of de moeizame houding in het Nederlandse recht ten opzichte van trustachtige figuren kan worden verklaard door ons absolute eigendomsbegrip. Geconcludeerd wordt dat dit niet het geval is. Als in het kader van trusts en trustachtige figuren wordt gesproken van formele eigendom en materiële eigendom wordt niet bedoeld dat het subjectieve recht van eigendom is gesplitst in twee subjectieve rechten van eigendom, maar veeleer dat sprake is van een van ‘Rechtsinhaberschaft’ afwijkende ‘Vermögenszuordnung’.
Verdieping | Verdiepend artikelseptember 2019AA20190657
Hoge Raad 13 juni 2003, nr. C01/227HR, ECLI:NL:HR:2003:AF3413, NJ 2004/196, m.nt. W.M. Kleijn, AA20040775, m.nt. R.D. Vriesendorp (Beatrixziekenhuis/ProCall). Ook wel bekend als het ProCall-arrest. Het goederen- en insolventierecht geeft zelden aanleiding tot een competentiestrijd tussen de wetgever en de rechter. Mede daarom is de zaak Beatrixziekenhuis/ProCall – die speelde in 2003 – zo interessant. De Hoge Raad gebruikt het argument dat aanvaarding van een trust niet aan hem, maar aan de wetgever is.
Annotaties en wetgeving | Annotatieoktober 2020AA20200949
Deze zomer werd door de Hoge Raad van India een commissie van zeven bedaagde rechtsgeleerden ingesteld om een inventaris te maken van de schatten in de Padmanabhaswamy-tempel in Trivandrum. Het resultaat was verbluffend. De commissie trof in zes ondergrondse schatkamers kilo’s goud en edelstenen aan. Het pronkstuk is een gouden beeld van een meter hoog, rijk bezaaid met diamanten, robijnen en smaragden. De totale waarde van de inventaris wordt inmiddels geschat op ruim 19,5 miljard euro. Interessanter nog dan de vraag waar de 19,5 miljard euro vandaan komt of waarom het daar ligt, is de vraag aan wie het toebehoort. Dat was de aanleiding voor het onderzoek door de bedaagde rechtsgeleerden: een rechtszaak die nu in hoogste instantie speelt tussen de familie van de laatste Maharaja en de deelstaat Kerala. Van wie is de schat? 
De auteur onderzoekt of de moeizame houding in het Nederlandse recht ten opzichte van trustachtige figuren kan worden verklaard door ons absolute eigendomsbegrip. Geconcludeerd wordt dat dit niet het geval is. Als in het kader van trusts en trustachtige figuren wordt gesproken van formele eigendom en materiële eigendom wordt niet bedoeld dat het subjectieve recht van eigendom is gesplitst in twee subjectieve rechten van eigendom, maar veeleer dat sprake is van een van ‘Rechtsinhaberschaft’ afwijkende ‘Vermögenszuordnung’. 
