Wie op zoek gaat naar de rechtvaardigheid in de geschriften van Hugo de Groot, algemeen beschouwd als ‘de grondlegger’ van het internationale recht, schrikt zich in eerste instantie een hoedje. De Groot mag dan een universeel en eeuwig recht willen vestigen dat zelfs blijft gelden in tijden waar de wapenen de (burger)wetten het zwijgen op hebben gelegd, maar dat recht lijkt op het eerste gezicht nogal harteloos. Pauline Westerman plaatst de rechtvaardigheidsgedachte van Hugo de Groot in de juiste context.