Resultaat 1–12 van de 20 resultaten wordt getoond
F. Ahlers, L. van den Berge
Emeritus hoogleraar rechtsgeschiedenis Jop Spruit voltooide onlangs na bijna een kwart eeuw een enorm project: de Nederlandse vertaling van het Corpus iuris civilis in een prachtige twaalfdelige reeks, waarin naast het Nederlands ook de oorspronkelijke Latijnse en Griekse teksten zijn opgenomen. Het Corpus iuris civilis is de codificatie van het Romeinse recht die werd opgesteld in opdracht van de Oost-Romeinse keizer Justinianus (527-565). Deze bevat een verzameling juridische teksten die van allesbepalende invloed is geweest op de ontwikkeling van het recht in Europa en op de nationale Europese rechtsstelsels. Ars Aequi vroeg Spruit naar zijn visie op het Romeinse recht, zijn drijfveren voor deze vertaling en zijn mening over de hedendaagse plaats van het Romeinse recht in het juridisch onderwijs.
Opinie | Interviewapril 2012AA20120261
D. Penna
In hoeverre kan de bestudering van Romeins en Byzantijns recht toegevoegde waarde hebben bij de uitleg en de toepassing van het huidige recht? Aan de hand van een voorbeeld zal ik in deze bijdrage op die vraag ingaan. Ik zal mij daarbij richten op de discussie die in Nederland is ontstaan over groepsaansprakelijkheid (art. 6:166 BW). Naar aanleiding van Byzantijnse en westerse commentaren over groepsaansprakelijkheid zal ik ook ingaan op de verhouding tussen de Byzantijnse en de westerse juridische traditie en de rol die Byzantijns recht kan spelen bij de interpretatie van het Corpus Iuris Civilis.
Verdieping | Verdiepend artikelnovember 2023AA20230873
J.H.A. Lokin
In deze amuse van Lokin wordt ingegaan op het het werk waar vroeger de rechtenstudie mee aan werd gevangen, de romeinsrechtelijke 'Instituten' van Gaius. In de amuse wordt de totstandkoming en de ontwikkeling beschreven die ten grondslag ligt aan de hedendaagse indeling van het privaatrecht en onderscheid tussen publiek- en privaatrecht.
Opinie | Amusedecember 2008AA20080858
In deze Meesters-column wordt de wetgeving van het Byzantijnse Rijk na Justinianus in de 12de eeuw besproken, De Basilica. Vervolgens wordt beschreven hoe de wetgeving nog heeft gegolden tot de grote codificatiebeweging.
Opinie | Columnseptember 1988AA19880538
H. de Jong
Verdieping in het recht is van belang voor de vorming van juristen. Kan het Byzantijnse recht daaraan bijdragen? Zeker wel.
Opinie | Amusejanuari 2021AA20210006
In dit postuum gepubliceerde artikel legt Jan Lokin uit hoe codificatie de chaos van oude rechtsbronnen opruimde, en waarom Nederland uniek is met zijn algehele hercodificatie van het burgerlijk recht.
Opinie | Opiniërend artikelseptember 2022AA20220644
J.E. Spruit
Verdieping | Verdiepend artikelmei 2015AA20150372
C.J.H. Jansen
In deze bijdrage aan de Rode draad ‘Historische wortels van het recht’ gaat Corjo Jansen in op de geschiedenis, het nut en de noodzaak van zaakwaarneming.
Overig | Rode draad | Historische wortels van het rechtmaart 2013AA20130235
Verdieping | Verdiepend artikeljanuari 2017AA20170009
In dit eerste artikel in de reeks Digesten wordt de geschiedenis en de verschillende onderdelen van het Corpus Iuris Civilis besproken. Verder wordt er ingegaan op de receptie van het Romeinse recht en de bron van het Nederlandse burgerlijk recht.
Overig | Rode draad | Digestenjuni 2005AA20050433
J. van Kralingen
Keizer Justinianus vaardigde in 531 een regel ter begrenzing van schadevergoeding uit die nog lang daarna van toepassing is geweest. Het gaat om de zogenaamde ‘duplum-regel’ van Codex 7,47. In dit artikel wordt deze regel en zijn doorwerking in de Europese rechtsgeschiedenis besproken.
Overig | Rode draad | Historische wortels van het rechtmei 2013AA20130399
december 2007
Emeritus hoogleraar rechtsgeschiedenis Jop Spruit voltooide onlangs na bijna een kwart eeuw een enorm project: de Nederlandse vertaling van het Corpus iuris civilis in een prachtige twaalfdelige reeks, waarin naast het Nederlands ook de oorspronkelijke Latijnse en Griekse teksten zijn opgenomen. Het Corpus iuris civilis is de codificatie van het Romeinse recht die werd opgesteld in opdracht van de Oost-Romeinse keizer Justinianus (527-565). Deze bevat een verzameling juridische teksten die van allesbepalende invloed is geweest op de ontwikkeling van het recht in Europa en op de nationale Europese rechtsstelsels. Ars Aequi vroeg Spruit naar zijn visie op het Romeinse recht, zijn drijfveren voor deze vertaling en zijn mening over de hedendaagse plaats van het Romeinse recht in het juridisch onderwijs. 
In hoeverre kan de bestudering van Romeins en Byzantijns recht toegevoegde waarde hebben bij de uitleg en de toepassing van het huidige recht? Aan de hand van een voorbeeld zal ik in deze bijdrage op die vraag ingaan. Ik zal mij daarbij richten op de discussie die in Nederland is ontstaan over groepsaansprakelijkheid (art. 6:166 BW). Naar aanleiding van Byzantijnse en westerse commentaren over groepsaansprakelijkheid zal ik ook ingaan op de verhouding tussen de Byzantijnse en de westerse juridische traditie en de rol die Byzantijns recht kan spelen bij de interpretatie van het Corpus Iuris Civilis. 
In deze amuse van Lokin wordt ingegaan op het het werk waar vroeger de rechtenstudie mee aan werd gevangen, de romeinsrechtelijke 'Instituten' van Gaius. In de amuse wordt de totstandkoming en de ontwikkeling beschreven die ten grondslag ligt aan de hedendaagse indeling van het privaatrecht en onderscheid tussen publiek- en privaatrecht. 
Verdieping in het recht is van belang voor de vorming van juristen. Kan het Byzantijnse recht daaraan bijdragen? Zeker wel. 
In dit postuum gepubliceerde artikel legt Jan Lokin uit hoe codificatie de chaos van oude rechtsbronnen opruimde, en waarom Nederland uniek is met zijn algehele hercodificatie van het burgerlijk recht. 
Keizer Justinianus vaardigde in 531 een regel ter begrenzing van schadevergoeding uit die nog lang daarna van toepassing is geweest. Het gaat om de zogenaamde ‘duplum-regel’ van Codex 7,47. In dit artikel wordt deze regel en zijn doorwerking in de Europese rechtsgeschiedenis besproken. 
