Toont alle 4 resultaten
J.G. Brouwer, B. Roorda
Bestuurlijke verplaatsing van demonstranten die weigeren gehoor te geven aan de opdracht van de burgemeester om de betoging te beëindigen en uiteen te gaan op basis van een noodbevel, is niet in overeenstemming met artikel 15 Grondwet. Dat schrijft voor dat vrijheidsontneming altijd een formeel wettelijke grondslag heeft. Een noodbevel heeft dit niet. Zou artikel 176a Gemeentewet, waarin de bestuurlijke ophouding is geregeld, misschien een zodanige basis kunnen verschaffen voor deze tot nu toe omstreden bestuurlijke praktijk?
Opinie | Opiniërend artikeljuni 2022AA20220452
A.E.M. van den Berg, J.H.A. van der Grinten, A.E. Schilder
In dit boek worden de afzonderlijke openbare-ordebevoegdheden beschreven waarbij steeds aandacht wordt besteed aan de wetsgeschiedenis, de toepassingsmogelijkheden van de bevoegdheid, het gebruik ervan in de praktijk, en de mogelijkheden tot rechtsbescherming.
9789069166339 - 02-07-2015
J.G. Brouwer, L.M. Bruijn, J. Koornstra, B. Roorda, A.E. Schilder
De rechter moet volgens de wet rechtspreken. Aan de wet liggen immers democratisch tot stand gekomen keuzes ten grondslag. Is de wet onduidelijk, dan kan de bedoeling van de wetgever worden achterhaald in de totstandkomingsgeschiedenis. Met behulp van een selectief gebruik van de parlementaire geschiedenis legitimeert de rechter evenwel ook regelmatig door hemzelf gewenste maatschappelijke uitkomsten. Die praktijk is niet zonder bedenkingen, zeker niet wanneer daardoor individuele vrijheidsrechten in de verdrukking komen.
februari 2020AA20200161
B. Roorda
Verdieping | Verdiepend artikelseptember 2017AA20170699
In dit boek worden de afzonderlijke openbare-ordebevoegdheden beschreven waarbij steeds aandacht wordt besteed aan de wetsgeschiedenis, de toepassingsmogelijkheden van de bevoegdheid, het gebruik ervan in de praktijk, en de mogelijkheden tot rechtsbescherming. 
De rechter moet volgens de wet rechtspreken. Aan de wet liggen immers democratisch tot stand gekomen keuzes ten grondslag. Is de wet onduidelijk, dan kan de bedoeling van de wetgever worden achterhaald in de totstandkomingsgeschiedenis. Met behulp van een selectief gebruik van de parlementaire geschiedenis legitimeert de rechter evenwel ook regelmatig door hemzelf gewenste maatschappelijke uitkomsten. Die praktijk is niet zonder bedenkingen, zeker niet wanneer daardoor individuele vrijheidsrechten in de verdrukking komen. 
