L.S.A. Trapman

Het debat over de financiering van politieke partijen richt zich de laatste jaren met name op de donaties die partijen ontvangen. Partijen verzinnen echter inventieve manieren om met het ontplooien van commerciële activiteiten voor aanvullende inkomsten te zorgen. Deze bron van inkomsten is, zowel in de juridische literatuur als bij de totstandkoming van financieringsregels voor politieke partijen, vooralsnog onderbelicht gebleven. Deze bijdrage beschrijft de voor- en nadelen van inkomsten uit commerciële activiteiten en bepleit dat de huidige regelgeving daaromtrent aanpassing behoeft.