In deze bijdrage wordt eerst ingegaan op het belang van annotaties in het algemeen, en meer in het bijzonder voor de rechtspraak. Ten onrechte wordt daaraan tegenwoordig door de wetenschap, onder invloed van de bètafaculteiten, een tweederangs status toegekend. De rechtspraktijk claimt immers het recht op voorlichting en kritiek van niveau. En ook de wetenschap is gediend met hoogwaardige annotaties omdat de rechtspraak vaak voorop loopt met de vernieuwing van het recht. Daarna wordt het betoog toegespitst op de noten van jubilaris Henk Snijders.