Toont alle 9 resultaten
P.J. Teunissen
Deze bijdrage behandelt de geschiedenis van het debat over een Europese defensie, als achtergrond voor de onderhandelingen sinds 1998 over een autonome Europese strijdmacht voor interventie bij crises. Uiteengezet wordt voorts waarom het voor de Europese Unielanden niet zo gemakkelijk is zelfstandiger militair op te treden. Zij hebben een tekort aan middelen en kunnen zich ook om strategische redenen niet losmaken van de Verenigde Staten, de andere NAVO-landen en de andere Europese landen. In de kern is het een zeer politieke aangelegenheid.
Bijzonder nummer | De toekomst van de Europese integratiemei 2001AA20010395
C.M.J. Ryngaert
In deze bijdrage reageert Cedric Ryngaert op het artikel ‘De humanitaire grenzen aan het volkenrechtelijk mandaat’. Hij argumenteert in deze bijdrage met name dat Nederland, in het belang van de menselijke waardigheid die ook ten grondslag ligt aan het Responsibility to Protect-discours, zijn verzet dient op te geven tegen een liberale interpretatie van het recht op zelfverdediging jegens niet-statelijke actoren zoals IS.
Opinie | Tweeluikjuni 2015AA20150470
P.D. Duyx
May NATO interfere in internal armed conflicts of its own members or partners? This is the question that is examined in this essay. Although an interference by NATO against member states is (conceivably) contrary to NATO's funding principles, such a role for NATO might be possible when essential human rights are at stake. Interference by NATO on NATO territory could, if well balanced and approved of by all NATO members, in fact be in the interest of the NATO citizen. Moreover, this may strengthen a general rule of humanitarian intervention and this may (to some extent) deter parties or members from participating in internal armed conflicts on NATO territory. Furthermore, allowing NATO to internally interfere would facilitate the expansion of the number of members and partners. Then, although NATO would change and expand, it would still be able to firmly retain to the basis of a democratic rule of law.
Verdieping | Studentartikelfebruari 2008AA20080108
maart 1988
I.F. Dekker, N.J. Schrijver
september 1999
Ars Aequi Libri
Interview met Meindert J.F. Stelling waarbij vooral wordt ingegaan op de Vereniging Juristen voor Vrede.
Perspectief | Interviewjuni 2003AA20030501
N.M. Blokker
In deze bijdrage zal worden aangegeven dat de NAVO-gelederen juridisch niet gesloten zijn, en dat een voorwaarde voor het bereiken van een oplossing voor de crisis is dat de Veiligheidsraad-gelederen worden gesloten.
Verdieping | Verdiepend artikeljuni 1999AA19990467
Th.B.F.M. Brinkel
Voldoet de krijgsmacht nog wel aan haar grondwettelijke taken? Na jarenlange bezuinigingen op de Defensiebegroting vroegen velen zich af of de krijgsmacht niet tekortschoot. Dit artikel onderzoekt wat de Grondwet zegt over de krijgsmacht en of daar iets uit af te leiden valt over omvang en samenstelling. De conclusie luidt dat de beantwoording van de vraag een politieke en niet een juridische aangelegenheid is.
Opinie | Opiniërend artikeljanuari 2015AA20150027
A.A.H. van Hoek
Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJ EU) 3 september 2020, C-186/19, ECLI:EU:C:2020:638 (Supreme Site Services/Supreme Headquarters Allied Powers Europe)
Annotaties en wetgeving | Annotatiejanuari 2021AA20210055
In deze bijdrage reageert Cedric Ryngaert op het artikel ‘De humanitaire grenzen aan het volkenrechtelijk mandaat’. Hij argumenteert in deze bijdrage met name dat Nederland, in het belang van de menselijke waardigheid die ook ten grondslag ligt aan het Responsibility to Protect-discours, zijn verzet dient op te geven tegen een liberale interpretatie van het recht op zelfverdediging jegens niet-statelijke actoren zoals IS. 
May NATO interfere in internal armed conflicts of its own members or partners? This is the question that is examined in this essay. Although an interference by NATO against member states is (conceivably) contrary to NATO's funding principles, such a role for NATO might be possible when essential human rights are at stake. Interference by NATO on NATO territory could, if well balanced and approved of by all NATO members, in fact be in the interest of the NATO citizen. Moreover, this may strengthen a general rule of humanitarian intervention and this may (to some extent) deter parties or members from participating in internal armed conflicts on NATO territory. Furthermore, allowing NATO to internally interfere would facilitate the expansion of the number of members and partners. Then, although NATO would change and expand, it would still be able to firmly retain to the basis of a democratic rule of law. 
