natuurschade

Een sterke maar slechte gewoonte – loslopende ‘huiskatten’ en de wet

A. Trouwborst

Post thumbnail Dat iets een sterke gewoonte is, wil niet zeggen dat het ook een goede gewoonte is. Het buiten laten loslopen van ‘huiskatten’ lijkt er uitsluitend één van de eerste categorie. De gevolgen voor wilde dieren, van vogels tot vleermuizen, zijn bepaald niet voor de poes. Het openzetten van het kattenluik staat dan ook op gespannen voet met het natuurbeschermingsrecht. Andere juridische vraagtekens betreffen de forse risico’s van door katten(poep) verspreide ziektes voor de menselijke gezondheid, en de gevaren van rondzwerven voor katten zelf. Het lijkt een kwestie van tijd voordat voortschrijdend inzicht het wint van ingesleten gebruik, en de buitenkat zich voegt bij andere schadelijke gewoontes uit het verleden waarvan we ons nu afvragen hoe ze ooit normaal waren.

Opinie | Opiniërend artikel
maart 2025
AA20250177

Eens Natura 2000, voor altijd Natura 2000?

C.W. Backes

Post thumbnail Het ‘schrappen’ van Natura 2000-gebieden is niet mogelijk. Juridisch zou mogelijk zijn de instandhoudingsdoelstellingen van dergelijke gebieden te wijzigen. Of dit ecologisch zinvol is, is een andere vraag. Het is zeer onwaarschijnlijk dat dit wezenlijk zou bijdragen aan de oplossing van de stikstofcrisis. De oorzaken van deze crisis zijn te hoge stikstofdeposities en een inefficiënt en bureaucratisch Nederlands juridisch kader. Aan beide moet worden gewerkt.

Verdieping | Verdiepend artikel
juni 2020
AA20200549