Toont alle 7 resultaten
D.P. Steentjes
Extern salderen is sinds de PAS-uitspraak voor boeren een van de weinige mogelijkheden om een Wet natuurbescherming-vergunning te verkrijgen. In dit artikel gaat de auteur in op het systeem van extern salderen en de civielrechtelijke kwalificatie van de stikstofdepositieruimte. Daarbij wordt een vergelijking gemaakt met fosfaatrechten. Bekeken wordt of er redenen zijn stikstofdepositieruimte civielrechtelijk op dezelfde manier vorm te geven.
Verdieping | Studentartikelmei 2023AA20230321
C.W. Backes
Het ‘schrappen’ van Natura 2000-gebieden is niet mogelijk. Juridisch zou mogelijk zijn de instandhoudingsdoelstellingen van dergelijke gebieden te wijzigen. Of dit ecologisch zinvol is, is een andere vraag. Het is zeer onwaarschijnlijk dat dit wezenlijk zou bijdragen aan de oplossing van de stikstofcrisis. De oorzaken van deze crisis zijn te hoge stikstofdeposities en een inefficiënt en bureaucratisch Nederlands juridisch kader. Aan beide moet worden gewerkt.
Verdieping | Verdiepend artikeljuni 2020AA20200549
S.D.P Kole
In deze aflevering van de Blauwe Pagina’s ‘Liever kwijt dan rijk’ legt Sander Kole uit waarom de zorgplichtbepaling van artikel 1.11 Wet natuurbescherming wat hem betreft beter geschrapt kan worden.
Blauwe pagina's | Liever kwijt dan rijkfebruari 2023AA20230084
In het regeerakkoord van het kabinet-Rutte IV zijn het oplossen van de woningcrisis en de stikstofcrisis als belangrijke doelstellingen voor de komende jaren aangemerkt. Het oplossen van deze ‘hoofdpijndossiers’ wordt echter bemoeilijkt door de aanwezigheid van 162 Natura 2000-gebieden in Nederland die op basis van het Unierecht strikt moeten worden beschermd. In dat kader kan de vraag worden gesteld of Nederland niet toe kan met minder Natura 2000-gebieden.
Opinie | Opiniërend artikelnovember 2022AA20220864
J.A.M.A. Sluysmans
In deze bijdrage zal ik – ingegeven door recente ontwikkelingen binnen de Haagse politiek – ingaan op de vraag of, en zo ja hoe het instrument van de onteigening kan worden ingezet bij het werken aan een oplossing voor de stikstofproblematiek. Mijn conclusie is dat die inzet zeker mogelijk en nuttig kan zijn, en dat ik geen zwaarwegende (juridische) reden zie om dat instrument dan ook niet daadwerkelijk te gebruiken.
Opinie | Opiniërend artikelapril 2022AA20220269
Tegenwoordig gaat bij de uitleg en toepassing van het omgevingsrecht veel aandacht uit naar de bescherming van natuurgebieden en de regulering van economische activiteiten in en rond die gebieden. Er is een tijd geweest waarin natuurgebieden en het natuurbeschermingsrecht nog niet bestonden. In deze bijdrage wordt ingegaan op de geschiedenis van de bescherming van natuurgebieden in Nederland, en de wijzigingen die er in de loop van de tijd bij de bescherming van deze gebieden zijn opgetreden.
Bijzonder nummer | Recht & Natuurjuli 2022AA20220524
L. Boerema
De wolf lijkt zich langzaam maar zeker (opnieuw) duurzaam te vestigen in ons land. Sommige burgers zijn daar blij mee, anderen zijn van mening dat de wolf niet (meer) past in een dichtbevolkt land als Nederland. De wolf is een beschermd dier, maar tegelijkertijd wordt in ons omringende landen wel enige mate van beheer uitgevoerd. Achtereenvolgens worden in dit artikel de internationale en Europese beschermingsverplichtingen omschreven en de mogelijkheden om daar uitzonderingen op te maken. In de tweede plaats wordt de Nederlandse implementatie van deze verplichtingen in het stelsel van de Omgevingswet besproken. Dit artikel wordt afgesloten met een conclusie over de mogelijkheden en wenselijkheid van het beheer van de wolf.
Verdieping | Verdiepend artikelfebruari 2024AA20240100
Extern salderen is sinds de PAS-uitspraak voor boeren een van de weinige mogelijkheden om een Wet natuurbescherming-vergunning te verkrijgen. In dit artikel gaat de auteur in op het systeem van extern salderen en de civielrechtelijke kwalificatie van de stikstofdepositieruimte. Daarbij wordt een vergelijking gemaakt met fosfaatrechten. Bekeken wordt of er redenen zijn stikstofdepositieruimte civielrechtelijk op dezelfde manier vorm te geven. 
Het ‘schrappen’ van Natura 2000-gebieden is niet mogelijk. Juridisch zou mogelijk zijn de instandhoudingsdoelstellingen van dergelijke gebieden te wijzigen. Of dit ecologisch zinvol is, is een andere vraag. Het is zeer onwaarschijnlijk dat dit wezenlijk zou bijdragen aan de oplossing van de stikstofcrisis. De oorzaken van deze crisis zijn te hoge stikstofdeposities en een inefficiënt en bureaucratisch Nederlands juridisch kader. Aan beide moet worden gewerkt. 
In deze aflevering van de Blauwe Pagina’s ‘Liever kwijt dan rijk’ legt Sander Kole uit waarom de zorgplichtbepaling van artikel 1.11 Wet natuurbescherming wat hem betreft beter geschrapt kan worden. 
In het regeerakkoord van het kabinet-Rutte IV zijn het oplossen van de woningcrisis en de stikstofcrisis als belangrijke doelstellingen voor de komende jaren aangemerkt. Het oplossen van deze ‘hoofdpijndossiers’ wordt echter bemoeilijkt door de aanwezigheid van 162 Natura 2000-gebieden in Nederland die op basis van het Unierecht strikt moeten worden beschermd. In dat kader kan de vraag worden gesteld of Nederland niet toe kan met minder Natura 2000-gebieden. 
De wolf lijkt zich langzaam maar zeker (opnieuw) duurzaam te vestigen in ons land. Sommige burgers zijn daar blij mee, anderen zijn van mening dat de wolf niet (meer) past in een dichtbevolkt land als Nederland. De wolf is een beschermd dier, maar tegelijkertijd wordt in ons omringende landen wel enige mate van beheer uitgevoerd. Achtereenvolgens worden in dit artikel de internationale en Europese beschermingsverplichtingen omschreven en de mogelijkheden om daar uitzonderingen op te maken. In de tweede plaats wordt de Nederlandse implementatie van deze verplichtingen in het stelsel van de Omgevingswet besproken. Dit artikel wordt afgesloten met een conclusie over de mogelijkheden en wenselijkheid van het beheer van de wolf.
