Toont alle 8 resultaten
P.B. Cliteur, A. Ellian
Dit handboek behandelt de hoofdvragen van de encyclopedie en filosofie van het recht.
9789069165431 - 16-08-2005
E.H. Hondius
Hondius bepleit aan de hand van een aantal voorbeelden het meer gebruik maken van de klassieke (rechts)filosofie bij de uitleg en toepassing van het contractenrecht.
Opinie | Columnmaart 2008AA20080199
V.C. Geeraets
Centraal in dit artikel staat een onderscheid dat ik maak tussen drie registers van normativiteit: doelmatigheid, rechtvaardigheid en fatsoen. Aan de hand van voorbeelden betoog ik dat binnen een verantwoorde evaluatie van het recht aan alle drie de registers aandacht wordt geschonken. Het hoofdvoorbeeld vormt het systeem van promoveren en degraderen in het gevangeniswezen. Ook komt aan bod hoe de beweging ELS zich verhoudt tot deze registers.
Verdieping | Verdiepend artikeldecember 2022AA20220945
E.R. Boot
Naar aanleiding van de verscheidene mensenplichtenverklaringen die de afgelopen twee decennia verschenen zijn, onderzoekt dit artikel het belang van het concept ‘mensenplichten.’ Het doet dit door direct op twee van de belangrijkste punten van kritiek hierop in te gaan: het benadrukken van individuele mensenplichten zou ten koste gaan van mensenrechten, en een aparte mensenplichtenverklaring zou overbodig zijn, omdat bestaande mensenrechtendocumenten reeds afdoende aandacht aan individuele plichten zouden schenken. Het artikel sluit af met enige bespiegelingen betreffende de juiste verhouding tussen recht en moraliteit en de adequate plaats van mensenplichten binnen deze relatie.
Verdieping | Verdiepend artikeldecember 2012AA20120903
juni 2004
A. Soeteman
P.B. Cliteur, J. Vink
In dit artikel onderzoeken Paul Cliteur en Janneke Vink de mogelijkheid om het eten van vlees wettelijk te verbieden. Zij zoeken hiervoor aanknopingspunten bij filosofen als Bentham en Schopenhauer, en bij wijzigingen in de moraal die in het verleden hebben plaatsgevonden.
Rode draad | Voedsel & Rechtseptember 2014AA20140658
C.W. Maris, T.J.M. Mertens
Open brief van C.W. Maris op de reactie van Th. Mertens en vice versa. De eerste brief besteed aandacht aan de vraag of het nationaal-socialisme kan worden gezien als een rechtvaardigheidsideaal. Iedere rechtvaardigheidsopvatting berust uiteindelijk niet op mythes of onbewijsbare metafysica. Liberalisme is een hoger ideaal omdat economische wedijver produktiever is dan fysieke strijd, zodat in Radbruchs filosofie beide op gelijke hoogte zouden moeten staan. Mertens stelt dat ook ten aanzien van rechtspositivisme niet alleen de theoretische uitgangspunten in ogenschouw genomen moeten worden, maar ook in concreto bezien moet worden wat dergelijke opvattingen voor de inrichting van de rechtsorde betekenen en tegen welke historische achtergrond ze geschreven werden. Radbruch gaat uit van een waarderelativisme waardoor het nationaal-socialisme, met zijn absolute waarden, in zijn filosofie niet gelijk kan staan met het liberalisme. Met natuurkundig bewijsbare metafysica heeft dat niks van doen.
Opinie | Opiniërend artikel | Overig | Rode draad | Recht en ethieknovember 1998AA19980876
A.F. Cohen
Medisch onderzoek met mensen kan niet zomaar. Dat begrijpt iedereen. Onze regels en wetten beschermen altijd het zelfbeschikkingsrecht van het individu. Je zou dat dus maximaal kunnen doen door geen onderzoek uit te voeren, maar dat is uiteraard ook geen optie. De regelgeving probeert een balans tussen de bescherming van het individu en de wetenschappelijke vooruitgang te bereiken. Die balans tussen wat in de filosofie plichtethiek en utilisme wordt genoemd, is de basis van de regels voor medisch onderzoek. De uitvinders ervan, de Pruisische regering in de periode tussen 1900 en 1931, waren meteen daarna ook de grootste overtreders met de gruwelijke experimenten in concentratiekampen.
Perspectief | Perspectiefartikeljuni 2022AA20220512
Dit handboek behandelt de hoofdvragen van de encyclopedie en filosofie van het recht. 
Centraal in dit artikel staat een onderscheid dat ik maak tussen drie registers van normativiteit: doelmatigheid, rechtvaardigheid en fatsoen. Aan de hand van voorbeelden betoog ik dat binnen een verantwoorde evaluatie van het recht aan alle drie de registers aandacht wordt geschonken. Het hoofdvoorbeeld vormt het systeem van promoveren en degraderen in het gevangeniswezen. Ook komt aan bod hoe de beweging ELS zich verhoudt tot deze registers. 
Naar aanleiding van de verscheidene mensenplichtenverklaringen die de afgelopen twee decennia verschenen zijn, onderzoekt dit artikel het belang van het concept ‘mensenplichten.’ Het doet dit door direct op twee van de belangrijkste punten van kritiek hierop in te gaan: het benadrukken van individuele mensenplichten zou ten koste gaan van mensenrechten, en een aparte mensenplichtenverklaring zou overbodig zijn, omdat bestaande mensenrechtendocumenten reeds afdoende aandacht aan individuele plichten zouden schenken. Het artikel sluit af met enige bespiegelingen betreffende de juiste verhouding tussen recht en moraliteit en de adequate plaats van mensenplichten binnen deze relatie. 
