Showing all 4 results
N.L. Dobson
Eind 2021 presenteerde de Europese Commissie een voorstel voor een Verordening betreffende ontbossingsvrije producten, die nieuwe eisen stelt voor toegang tot de interne markt van de EU. Volgens de Commissie neemt de EU hiermee haar ‘verantwoordelijkheid’ voor de bijdrage van haar consumptie aan mondiale ontbossing. Exporterende landen uiten juist kritiek op de ‘arbitraire en unilaterale’ aanpak van de Unie. Dit artikel analyseert de verschuiving naar steeds verdergaand EU-unilateralisme en reflecteert op deze ontwikkelingen in het licht van de Overeenkomst van Parijs.
Bijzonder nummer | Recht & Natuurjuli 2022AA20220534
C.M.D.S. Pavillon
De Europese Commissie ziet in een toename van de dwingendrechtelijke consumentenbescherming een manier om de in de Green Deal aangekondigde ‘groene transitie’ te bewerkstelligen. De relatie tussen dwingendrechtelijke bescherming en de overgang naar een circulaire economie is echter minder eenduidig dan de Commissie doet voorkomen. Dwingend consumentenrecht – denk aan het herroepingsrecht – staat de overgang naar een circulaire economie ook wel degelijk in de weg.
Bijzonder nummer | Recht & Natuurjuli 2022AA20220576
C.H.A. van Oostrum, J.M.W. Pool
De Europese Commissie heeft in haar richtlijnvoorstel Corporate Sustainability Due Diligence bepalingen opgenomen die bestuurders verantwoordelijk maken voor duurzaamheidskwesties. Door weerstand tegen deze bepalingen is het de vraag of ze in de uiteindelijke richtlijn worden opgenomen, terwijl aannemelijk is dat de bepalingen een positief effect kunnen hebben op de duurzame prestaties van ondernemingen. Deze bijdrage gaat over hoe deze bepalingen zich verhouden tot het Nederlandse recht.
Opinie | Opiniërend artikeloktober 2023AA20230766
H.N. Schelhaas
In deze bijdrage wordt de harmonisatiebeweging van het Europees contractenrecht van de afgelopen decennia geanalyseerd, waarbij aandacht wordt besteed aan het Unierecht en niet-bindende regelgeving als de Principles of European Contract Law. In ieder geval zijn drie stadia te herkennen: waar in het begin nog werd gepleit voor een alomvattend Europees Burgerlijk Wetboek, werd later een stap terug gezet en werd gepoogd alleen grote delen van het contractenrecht te harmoniseren. Het huidige stadium is weer verder afgeschaald: vanuit een centrale thematiek – nu de interne digitale markt – wordt uniforme regelgeving ontworpen. Op basis van deze tendensen wordt nader ingegaan op de toekomst van de harmonisatieontwikkeling.
Verdieping | Verdiepend artikeljuni 2021AA20210573
Eind 2021 presenteerde de Europese Commissie een voorstel voor een Verordening betreffende ontbossingsvrije producten, die nieuwe eisen stelt voor toegang tot de interne markt van de EU. Volgens de Commissie neemt de EU hiermee haar ‘verantwoordelijkheid’ voor de bijdrage van haar consumptie aan mondiale ontbossing. Exporterende landen uiten juist kritiek op de ‘arbitraire en unilaterale’ aanpak van de Unie. Dit artikel analyseert de verschuiving naar steeds verdergaand EU-unilateralisme en reflecteert op deze ontwikkelingen in het licht van de Overeenkomst van Parijs. 
De Europese Commissie heeft in haar richtlijnvoorstel Corporate Sustainability Due Diligence bepalingen opgenomen die bestuurders verantwoordelijk maken voor duurzaamheidskwesties. Door weerstand tegen deze bepalingen is het de vraag of ze in de uiteindelijke richtlijn worden opgenomen, terwijl aannemelijk is dat de bepalingen een positief effect kunnen hebben op de duurzame prestaties van ondernemingen. Deze bijdrage gaat over hoe deze bepalingen zich verhouden tot het Nederlandse recht. 
In deze bijdrage wordt de harmonisatiebeweging van het Europees contractenrecht van de afgelopen decennia geanalyseerd, waarbij aandacht wordt besteed aan het Unierecht en niet-bindende regelgeving als de Principles of European Contract Law. In ieder geval zijn drie stadia te herkennen: waar in het begin nog werd gepleit voor een alomvattend Europees Burgerlijk Wetboek, werd later een stap terug gezet en werd gepoogd alleen grote delen van het contractenrecht te harmoniseren. Het huidige stadium is weer verder afgeschaald: vanuit een centrale thematiek – nu de interne digitale markt – wordt uniforme regelgeving ontworpen. Op basis van deze tendensen wordt nader ingegaan op de toekomst van de harmonisatieontwikkeling. 
