In deze bijdrage wordt besproken in hoeverre de Wet giraal effectenverkeer (Wge), in 1977 ingevoerd en nadien enkele malen gewijzigd, nog voldoet aan de daaraan te stellen eisen. De volgende aspecten worden kritisch tegen het licht gehouden: de beheerregeling van de Wge, de regeling inzake opname van effecten in het girale systeem, de reikwijdte van de bescherming tegen het insolventierisico van intermediairs, en tenslotte de vraag of een structurele wijziging van de Wge, waarbij een meer rechtstreekse juridische band tussen beleggers en uitgevende instellingen in het leven wordt geroepen, nadere overweging verdient.