Deze maand
In dit novembernummer besteden we allereerst aandacht aan studentenzaken: Lisa Markesteijn & Joke de Wit vertellen over hun onderzoek naar rechtspraak in studentenzaken over onregelmatigheden, fraude en sancties van de afgelopen jaren. Bart Wauters bespreekt de opkomst, ondergang en nalatenschap van het ‘Professorenrecht’.
Het recht biedt geen compensatie voor onbetaald werk (zoals zorg) als ongehuwde samenwoners met kinderen uit elkaar gaan. Alexander Flos betoogt in dit nummer dat hier verandering in moet komen. Martin Buijsen voedt de discussie of het kweken van menselijke embryo’s ten behoeve van medisch wetenschappelijk onderzoek in Nederland moet worden toegestaan.
Hedwig van Rossum gaat in haar proefschriftbijdrage in op de uitdagingen voor studenten en docenten aan de universiteit en hoe Bildung daar het hoofd aan kan bieden. In de rubriek ‘Uitgelegd’ zet Romano Graves de herstelmaatregelen na het roemruchte Kerstarrest op een rij, waarna hij inzoomt op de formeelrechtelijke aspecten van het formulier Opgaaf Werkelijk Rendement. Pieter van Riemsdijk & Loek Dekker lichten ons in over het project voorRecht, dat laagdrempelige toegang tot rechtspraak biedt.
In de Rode draad ‘Buiten Westen’ vertelt Janine Ubink over de pluralistische rechtssystemen die staten in Afrika hebben overgehouden aan het kolonialisme en Frits Brandsma doet op de Blauwe Pagina’s ‘Eerste Kennismaking’ uit de doeken hoe hij het advies van zijn vader volgde en toch eigenlijk precies bereikte wat zijn vader niet in gedachten had.
Nieuwsbrief
Schrijf je in:





Hoe een liefhebber van boeken in de rechtenstudie verzeild raakte, daarin inspirerende colleges Rechtsgeschiedenis kreeg en zodoende nog meer boeken ging lezen. Hoe dit hem op het pad van de rechtsgeschiedenis bracht en wat een geluk deze keuze hem bracht: ‘Two roads diverged in a wood, and I –/ I took the one less traveled by,/ And that has made all the difference.’ (Robert Frost, ‘The Road Not Taken’.)
Het Koninkrijk der Nederlanden: één staatsverband, één staatsburgerschap en meerdere volkeren? Het Koninkrijk der Nederlanden omvat Nederland, Aruba, Curaçao en Sint Maarten en kent één staatsburgerschap: het Nederlanderschap. Uit deze bijdrage blijkt dat dit staatsburgerschap niet een gezamenlijk volkswezen in zich bergt.
Dit artikel belicht de rechtspraak in studentenzaken over onregelmatigheden, fraude en sancties van de afgelopen jaren. Een kwalitatieve analyse van deze uitspraken laat onder meer zien dat het percentage gegronde uitspraken significant hoger is dan het percentage gegronde uitspraken in andere studentenzaken. Uit kwantitatief onderzoek blijkt dat naast een gedegen onderzoek om te bewijzen dat daadwerkelijk sprake is van een onregelmatigheid of fraude een adequate toepassing van de algemene beginselen van behoorlijk bestuur van cruciaal belang is om tot een rechtmatig besluit te komen.
This article examines the rise, decline, and legacy of ‘Professorenrecht’ – the idea that legal development should be guided by academic jurists. Focusing on 19th-century Germany, it analyzes Savigny’s Historical School and the role of professors in proposing legal categories and concepts, as well as in extra-judicial adjudication. It contrasts their scholarly influence with their limited practical role in drafting the Bürgerliches Gesetzbuch. The article argues that while professors rarely create law outright, their methodological influence still shapes doctrinal coherence in both national and European legal projects.
Het aantal ongehuwde samenwoners neemt steeds verder toe, momenteel zijn er 2,2 miljoen samenwoners. Een ongelijke taakverdeling is eerder regel dan uitzondering bij samenwoners met kinderen en heeft een genderdimensie omdat het voornamelijk vrouwen zijn die het merendeel van de zorg voor kinderen op zich nemen. Het recht biedt echter vrijwel geen compensatie aan de verzorgende partner bij scheiding, vanwege de nadruk op de eigen verantwoordelijkheid van samenwoners. Compensatie is wenselijk en dat vereist dat het recht zorg waardeert.
Moet het kweken van menselijke embryo’s ten behoeve van medisch wetenschappelijk onderzoek in Nederland worden toegestaan? Deze vraag ligt voor nu een voorstel tot wijziging van de Embryowet aanhangig is. In deze bijdrage wordt verkend of en in welke mate opheffing van het huidige wettelijke verbod verenigbaar is met hoger recht, het EVRM en het IVESCR in het bijzonder. Ook wordt bezien welke morele argumenten het zwaarst wegen. De conclusie luidt dat de keuze voor opheffing van het verbod eigenlijk al met de huidige Embryowet gemaakt is.
Na het roemruchte Kerstarrest van de Hoge Raad namen het kabinet en de wetgever diverse herstelmaatregelen. In dit artikel plaatst Romano Graves de herstelmaatregelen op een rij, waarna hij inzoomt op de formeelrechtelijke aspecten van het formulier Opgaaf Werkelijk Rendement.
Afrikaanse staten hebben een pluralistisch rechtssysteem geërfd van het kolonialisme. Na onafhankelijkheid dacht men dat gewoonterecht en traditionele autoriteiten langzaam zouden verdwijnen, maar de laatste decennia zien we juist een herwaardering en toenemende formalisering van ‘tradition’. Maar hoe functioneren deze van oorsprong prekoloniale structuren, die in de koloniale tijd behoorlijk zijn ontwricht, in staten met democratisch verkozen bestuur, met grondwetten die gelijkheid en mensenrechten propageren, binnen een sterk geglobaliseerde wereld die gekenmerkt wordt door kapitalistische in plaats van subsistentie-economieën?