Categorie: Publiekrechtelijk Gezondsheidsrecht
Er zijn gemeenten die werken met een integrale verordening binnen het sociaal domein. Deze gemeenten werken met één verordening, voor zowel de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (hierna: Wmo 2015) als de Jeugdwet (en in gevallen ook de Participatiewet). Het voornaamste doel hiervan is het realiseren van zo uniform mogelijke procedures. Dit terwijl de Wmo 2015 […]
De uitbraak van het coronavirus en de afgekondigde maatregelen hebben impact op de uitvoering van Wmo- en jeugdhulp. Zowel gemeenten als zorgaanbieders begeven zich door de ontstane situatie op onbekend terrein en dit stelt hen voor een aantal urgente vraagstukken. Een van die vraagstukken die door de coronacrisis is ontstaan luidt of gemeenten gehouden zijn […]
Sinds 1 januari 2020 is het abonnementstarief in de Wmo 2015 definitief van kracht. De aanleiding hiervoor is het voorkomen van de stapeling van zorgkosten die voornamelijk voortkomen uit het eigen risico voor de zorgverzekering en de eigen bijdrage voor Wmo- en Wlz-voorzieningen. Het abonnementstarief in de Wmo 2015 stelt een vaste maximale bijdrage van […]
Met de invoering van de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (hierna: ‘Wmo 2015’) en de Wet langdurige zorg (hierna: ‘Wlz’) was het de intentie van de wetgever om een duidelijke verantwoordelijkheidsverdeling te scheppen tussen beide domeinen. In beginsel kan iemand dan ook niet gelijktijdig gebruik maken van zorg op grond van de Wmo 2015 als de […]
Onder de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (hierna: ‘Wmo 2015’) zijn gemeenten verantwoordelijk voor de maatschappelijke ondersteuning van hun inwoners. Ingevolge de Wmo 2015 beslist het college van burgemeester en wethouders (hierna: ‘het college’), na een daartoe uitgevoerd onderzoek, tot verstrekking van een maatwerkvoorziening. De maatwerkvoorziening dient een passende bijdrage te leveren aan het realiseren van […]
De Jeugdwet en Wmo 2015 schrijven niet voor of een indicatie voor bepaalde tijd moet worden afgegeven, noch wat de duur moet zijn van een te verstrekken voorziening. In de praktijk worden besluiten door het college van burgemeester en wethouders (hierna: ‘het college’) op grond van voornoemde wetgeving vaak voor een kortdurende periode genomen. Dit […]
In de praktijk komt het voor dat ouders van een jeugdige de jeugdhulp aan hun kind verzorgen (veelal individuele begeleiding) op grond van een persoonsgebonden budget. Op grond van artikel 8.1.1 lid 3 van de Jeugdwet is het aan de gemeenteraad om bij verordening te bepalen onder welke voorwaarden een persoonsgebonden budget wordt verstrekt, zodat […]
Door mr. B. Wallage en ir. J. Slobbe[1] In de huidige informatiesamenleving worden steeds meer medische apparaten verbonden aan een netwerk. Enerzijds creëert dit kansen voor het leveren van betere en efficiëntere zorg. Bijvoorbeeld doordat mensen langer thuis kunnen blijven wonen door telemetrie[2]of beter geholpen kunnen worden door het ‘realtime’ monitoren van risicopatiënten. Anderzijds brengt […]
Inleiding Op 21 april 2015 is door de Tweede Kamer het wetsvoorstel ter implementatie van de herziene Opvangrichtlijn aangenomen.[1] Dit wetsvoorstel is op 7 juli 2015 door de Eerste Kamer aangenomen.[2] Voornoemde richtlijn stelt minimumnormen aan het detineren van vluchtelingen. In Nederland worden vluchtelingen die een asielverzoek aan de grens indienen gedetineerd. Tijdens de periode […]