Het rechtskarakter van de concessie

Handelen ter vervulling van een publieke taak vraagt soms om eigen rechtsfiguren. Dit zal vooral het geval zijn wanneer algemeen belang en andere belangen met elkaar botsen. Dit verschijnsel doet zich voor als de overheid en ook als anderen dan de overheid een publieke taak vervullen. Bij een onderlinge afstemming tussen publieke- en private belangen vraagt het Nederlandse rechtsbestel om moeilijkheden: het onderscheid tussen publiekrecht en privaatrecht eist zijn tol. Op het overheidsoptreden is meestal het daartoe bijzonder ontwikkelde bestuursrecht van toepassing. Niet altijd zijn bestuursrechtelijke constructies echter toereikend. Daarom doet zich de behoefte gevoelen aan gemengde rechtsfiguren met publiekrechtelijke en privaatrechtelijke elementen. Een van die rechtsfiguren is de concessie. Dit is de figuur waarbij de overheid aan een privaatrechtelijke (rechts)persoon toestemming geeft tot bepaalde verrichtingen die gewenst zijn uit oogpunt van algemeen belang, terwijl zij tegelijkertijd een aantal voorschriften geeft. De vraag rijst daarbij hoe publiekrecht en privaatrecht zich onderling verhouden. De concessie kan vooral bij privatisering van betekenis zijn. De laatste decennia is er in de literatuur nauwelijks aandacht aan de concessie besteed. Gezien de toenemende belangstelling voor privatisering verdient de concessie nieuwe aandacht.