In het februarinummer verkent studente Zenzi Moezel of toetsing van de getuigenbeschermingsovereenkomst door de rechter-commissaris in het geval van een kroongetuigendeal kan leiden tot een betere waarborging van de betrouwbaarheid en integriteit van de opsporing. Verder bespreekt Peter van Koppen juryrechtspraak, vooral die in België en in de Verenigde Staten. Juryrechtspraak is een stuk ingewikkelder dan men vaak denkt en juryrechtspraak heeft voor menigeen onvermoede neveneffecten, zo maakt hij duidelijk. En Carolus Grütters scheidt feiten van fictie in zijn artikel over het Nederlandse asielbeleid.

Gerrit Jan Pulles betoogt dat een inhoudelijke discussie moet worden gevoerd over het aannemen van contant geld door de advocatuur. Daarbij moet de rechtsstatelijke rol die advocaten hebben een rol spelen. Wouter Hins schijnt zijn licht op de zaak rond Ongehoord Nederland: hoeveel ruimte moet er binnen de publieke omroep blijven voor een omroepvereniging met een radicaal andere visie op goede journalistiek? In dit nummer geven we ook aandacht aan rechtsvergelijking. Rechtsvergelijking is nuttig en hoeft niet moeilijk te zijn, aldus Fokke Fernhout. Bij een juiste aanpak kunnen ook eerstejaars rechtenstudenten er op een zinvolle manier mee kennismaken. Wel moet worden gekozen voor de functionele benadering.

In de Rode Draad ‘Snijvlakken & Kruisbestuivingen’ onderzoekt Benny van der Vorm de sluitingsbevoegdheid van artikel 13b Opiumwet, op het snijvlak van bestuursrecht en strafrecht. Maakt deze bepaling van de burgemeester een misdaadbestrijder? Sander Kole legt op de Blauwe Pagina’s uit waarom hij de zorgplichtbepaling van artikel 1.11 Wet natuurbescherming ‘liever kwijt dan rijk’ is. Tot slot: Heather Kurzbauer schreef haar proefschrift ‘Symphonic Metamorphoses’ over de precaire arbeidsrechtelijke positie van professionele musici en vertelt in het februarinummer over haar bevindingen. Dit en meer in te vinden in het februarinummer 2023 van Ars Aequi.