Toont alle 4 resultaten
R.S.B. Kool
Cyberflashing: het ongevraagd toezenden van digitale afbeeldingen van de eigen of een anders genitaliën vormt een zedenmisdrijf (art. 240 lid 2 en 240a Sr), maar gaat in de aanhangige Wet seksuele misdrijven (WSM) gelden als overtreding tegen de openbare orde. Hoe verhoudt die keuze zich tot de grondslag van de WSM, zijnde de bescherming van de seksuele wilsvrijheid?
Opinie | Opiniërend artikelmaart 2024AA20240230
N.K. Fortuin, A. Postma
Per 1 juli 2024 treedt de Wet seksuele misdrijven in werking. De wet vervangt de huidige Titel XIV Misdrijven tegen de zeden van het Tweede Boek van het Wetboek van Strafrecht door de nieuwe Titel XIV Seksuele misdrijven. De wet betreft een fundamentele herziening van de strafwetgeving met betrekking tot seksueel grensoverschrijdend gedrag. In deze bijdrage wordt ingegaan op de opbouw van de nieuwe titel waarin de seksuele misdrijven zijn opgenomen en enkele wijzigingen die daarin zijn aangebracht om de bepalingen in die titel te moderniseren en worden de nieuwe strafbaarstellingen beschreven.
Annotaties en wetgeving | Wetgevingjuni 2024AA20240560
M.L.R. Goudsmit Samaritter
Deepfake pornografie is een vorm van seksueel misbruik met beeldmateriaal en valt terecht onder artikel 139h Sr. Pornografische deepfakes zijn conceptueel gelijk aan andere ‘wraakporno’. Artikel 139h Sr kan verbeterd worden door het een seksueel misdrijf te maken en de mens rea te wijzigen in ‘intentie tot maken/verspreiden van seksueel beeldmateriaal, en nalatigheid met vaststellen van de toestemming van afgebeelde personen daarvoor’.
Verdieping | Verdiepend artikeljuni 2024AA20240497
H.A.W. Koch
Op 14 maart 2023 kwamen de eerste gevallen van stealthing voor de strafrechter. De rechtbank Rotterdam oordeelde in die zaken dat er geen sprake was van verkrachting. In deze bijdrage onderzoek ik de mogelijke kwalificatie van stealthing als verkrachting naar huidig recht en met het oog op de aankomende Wet seksuele misdrijven. In tegenstelling tot de rechtbank kom ik tot de conclusie dat er argumenten zijn om stealthing wel als verkrachting aan te merken.
Overig | Ars Aequi-prijswinnaar | Verdieping | Studentartikelnovember 2023AA20230825
Cyberflashing: het ongevraagd toezenden van digitale afbeeldingen van de eigen of een anders genitaliën vormt een zedenmisdrijf (art. 240 lid 2 en 240a Sr), maar gaat in de aanhangige Wet seksuele misdrijven (WSM) gelden als overtreding tegen de openbare orde. Hoe verhoudt die keuze zich tot de grondslag van de WSM, zijnde de bescherming van de seksuele wilsvrijheid? 
Deepfake pornografie is een vorm van seksueel misbruik met beeldmateriaal en valt terecht onder artikel 139h Sr. Pornografische deepfakes zijn conceptueel gelijk aan andere ‘wraakporno’. Artikel 139h Sr kan verbeterd worden door het een seksueel misdrijf te maken en de mens rea te wijzigen in ‘intentie tot maken/verspreiden van seksueel beeldmateriaal, en nalatigheid met vaststellen van de toestemming van afgebeelde personen daarvoor’. 
Op 14 maart 2023 kwamen de eerste gevallen van stealthing voor de strafrechter. De rechtbank Rotterdam oordeelde in die zaken dat er geen sprake was van verkrachting. In deze bijdrage onderzoek ik de mogelijke kwalificatie van stealthing als verkrachting naar huidig recht en met het oog op de aankomende Wet seksuele misdrijven. In tegenstelling tot de rechtbank kom ik tot de conclusie dat er argumenten zijn om stealthing wel als verkrachting aan te merken. 
