Toont alle 6 resultaten

Een Europees icoon: de rechtsgeleerde Aemilius Papinianus

J.E. Spruit

Post thumbnail

Papinianus heeft zich in de late Oudheid als gezaghebbend jurist een grote reputatie verworven. Met de receptie van het Romeinse recht in Europa hebben sedert de Renaissance zijn faam en positie als rolmodel voor juristen nog aan kracht gewonnen. Wat kan in dit proces een doorslaggevende factor zijn geweest?

Verdieping | Verdiepend artikel
mei 2015
AA20150372

maart 1993

Katern 46: Rechtsgeschiedenis

J.H.A. Lokin

Rechtspraak door de Romeinse keizer. Julius Paulus’ verzameling van rechterlijke uitspraken van keizer Septimius Severus

E.S. Daalder

De Romeinse keizer was niet alleen de belangrijkste wetgever, maar ook de hoogste rechterlijke instantie in het Romeinse Rijk. Anders dan de uitspraken van de Hoge Raad, werden de keizerlijke rechterlijke beslissingen in beginsel niet gepubliceerd. Een uitzondering vormt een verzameling van rechterlijke uitspraken van keizer Septimius Severus (193-211 n.Chr.), die is samengesteld en uitgegeven door de Romeinse jurist Julius Paulus. Zijn bijzondere werk vormt het onderwerp van mijn proefschrift, waarvan in deze bijdrage de belangrijkste resultaten worden besproken.

Literatuur | Proefschriftbijdrage
april 2019
AA20190329

Sextus Pomponius

J.E. Jansen

In deze aflevering van de column “Romeinen” besteedt Jelle Jansen aandacht aan een niet zo bekende Romeinse jurist die toch een relatief grote invloed had: Sextus Pomponius.

Perspectief | Column
december 2021
AA20211135

Uitleg van afstand van zekerheidsrechten

E. Koops

Post thumbnail

Vrijwillige verkoop levert meer op dan executoriale verkoop, maar een potentiële koper wil niet voor de volle prijs een zaak kopen waarop nog zekerheidsrechten rusten. Crediteuren doen daarom afstand van die rechten. Dat leidt tot problemen van uitleg, want als het even kan, willen crediteuren hun zekerheid graag behouden tot het geld binnen is.

Overig | Rode draad | Historische wortels van het recht
september 2013
AA20130699

Zelfmoord in de common law

Over het menselijk lichaam en het vermogensrecht

J.E. Jansen

Post thumbnail

Tot 3 augustus 1961 was het plegen van zelfmoord in Engeland en Wales een strafbaar feit. Op die dag maakte section 1 van de Suicide Act aan deze toestand een einde. De strafbaarheid van zelfmoord leeft voort in het taalgebruik: to commit suicide, zelfmoord plegen. De bepaling uit 1961 is interessant omdat zij een schakel vormt tussen het moderne recht en de twee stelsels die juridische studenten sinds de Middeleeuwen bestudeerden, het Romeinse recht en het canonieke recht, en die tezamen verklaren waarom men in Nederland rechten studeert en niet recht, rechtsgeleerdheid, rechtskunde of rechtswetenschap.

Blauwe pagina's | Bijzondere bepalingen
oktober 2016
AA20160700

Toont alle 6 resultaten