Toont alle 5 resultaten
H.J. van Kooten
Kan hetgeen ter nakoming van een nietige overeenkomst is gepresteerd, uit onverschuldigde betaling worden teruggevorderd? Onder het oude BW beantwoorde de Hoge Raad deze vraag bevestigend. Immers, een nietige overeenkomst doet geen verbintenissen ontstaan en hetgeen uit doen hoofde is betaald, kan daarom ongedaan worden gemaakt. Dat is ook de hoofdregel onder het huidige BW. De terugvorderingsactie zal echter niet slagen voor zover deze in strijd komt met de redelijkheid en billijkheid. In deze bijdrage wordt onderzocht wat redelijkheid en billijkheid in artikel 6:211 BW eisen. Het Engelse restitutierecht dient daarbij als bron van inspiratie.
Bijzonder nummer | Rechtsvergelijkingmei 1994AA19940311
J.H. Nieuwenhuis
Hoge Raad 8 juli 1987, nr. 12984, ECLI:NL:HR:1987:AC3976, RvdW 1987, 158 (mrs. Snijders, Van den Blink, De Groot, Hermans en Roelvink; A-G Mok) (Van Hensbergen/Albers) Ondanks dat een te lange proeftijd die nietig is en in de literatuur wordt gezien als vatbaar voor conversie wordt deze in deze uitspraak van de Hoge Raad niet vatbaar geacht voor conversie. In de noot wordt er op de problematiek rondom nietigheid van bedingen zoals het beding van proeftijd ingegaan en wordt het leerstuk van conversie verder behandeld.
Annotaties en wetgeving | Annotatiemaart 1988AA19880177
december 1990
G.H. Lankhorst, B.E. Reinhartz
juni 1999
E.M. Hoogervorst, H.H. Lammers, J.A.J. Peter, L. Reurich
T. Jonkers
In dit artikel bespreek ik de mogelijkheid voor de partijen bij een nietige overeenkomst om een vordering uit onverschuldigde betaling in te stellen. Het lijkt billijk om de vordering af te wijzen van iemand die in strijd met de goede zeden heeft gehandeld. Toch concludeer ik dat een dergelijke weigering niet tot billijke resultaten leidt en dat beter kan worden uitgegaan van de onverkorte toekenning van terugvordering.
Verdieping | Verdiepend artikelmei 2023AA20230337
In dit artikel bespreek ik de mogelijkheid voor de partijen bij een nietige overeenkomst om een vordering uit onverschuldigde betaling in te stellen. Het lijkt billijk om de vordering af te wijzen van iemand die in strijd met de goede zeden heeft gehandeld. Toch concludeer ik dat een dergelijke weigering niet tot billijke resultaten leidt en dat beter kan worden uitgegaan van de onverkorte toekenning van terugvordering. 
