Toont alle 2 resultaten
M.M.E. Antic
Op 22 juni 2011 heeft de Tweede Kamer het wetsvoorstel tot wijziging van de Telecommunicatiewet aangenomen. Een van de onderdelen daarvan betreft een nieuwe (strengere) regelgeving voor het gebruik van cookies. De regeling komt voort uit de gewijzigde e-Privacyrichtlijn. Dit artikel gaat niet over het nut of (on)wenselijkheid van het gebruik van cookies, maar over het nut en (on)wenselijkheid van het aangenomen wetsvoorstel. In het artikel wordt de oorsprong en ratio van de regeling behandeld, en wordt dieper ingegaan op het Nederlandse wetsvoorstel. De conclusie is dat de Nederlandse cookieregeling strenger is dan de gewijzigde e-Privacyrichtlijn voorschrijft, juridisch-inhoudelijk gebreken vertoont, en bovendien zijn doel voorbij schiet.
Opinie | Opiniërend artikelfebruari 2012AA20120103
Ch. Alberdingk Thijm
Wat te doen als je op Twitter door een anoniem profiel voor rotte vis wordt uitgemaakt? Het Nederlandse recht biedt verschillende mogelijkheden om identificerende gegevens te verkrijgen van internettussenpersonen. Maar hoe wordt de afweging met de bescherming van de persoonsgegevens van de anonymus gemaakt? Hoe verhoudt het recht op een doeltreffende voorziening in rechte zich tot het gegevensbeschermingsrecht? Het Hof van Justitie schrijft voor dat bij botsende fundamentele rechten het ‘juiste evenwicht’ moet worden gevonden. Dat blijkt de Nederlandse rechter nog niet zo eenvoudig te vinden, zo wordt duidelijk bij de bespreking van het Dutch FilmWorks-arrest in dit artikel.
Verdieping | Verdiepend artikelapril 2022AA20220279
Op 22 juni 2011 heeft de Tweede Kamer het wetsvoorstel tot wijziging van de Telecommunicatiewet aangenomen. Een van de onderdelen daarvan betreft een nieuwe (strengere) regelgeving voor het gebruik van cookies. De regeling komt voort uit de gewijzigde e-Privacyrichtlijn. Dit artikel gaat niet over het nut of (on)wenselijkheid van het gebruik van cookies, maar over het nut en (on)wenselijkheid van het aangenomen wetsvoorstel. In het artikel wordt de oorsprong en ratio van de regeling behandeld, en wordt dieper ingegaan op het Nederlandse wetsvoorstel. De conclusie is dat de Nederlandse cookieregeling strenger is dan de gewijzigde e-Privacyrichtlijn voorschrijft, juridisch-inhoudelijk gebreken vertoont, en bovendien zijn doel voorbij schiet. 
