Toont alle 4 resultaten
C.A.N.M.Y. Cauffman
Online platformen presenteren zich veelal als hostingdienstverleners en menen dan ook aanspraak te kunnen maken op de voor deze dienstverleners geldende aansprakelijkheidsvrijstelling. Maar vallen zij wel binnen het toepassingsgebied van deze vrijstelling en verdienen zij die bescherming wel? Deze vragen worden nader onderzocht in deze bijdrage. Vervolgens wordt nagegaan of van de op komst zijnde Digital Services Act een nieuwe en passende regeling van de aansprakelijkheid van online platformen kan worden verwacht en worden enkele ideeën aangereikt voor zo een regeling.
Rode draad | Beschermenswaardige partijendecember 2020AA20201182
R.M. Gellert
Deze bijdrage geeft een overzicht van dark patterns (het ontwerpen van digitale interfaces om het besluitvormingsvermogen van gebruikers negatief te beïnvloeden) en van twee doorlopende strategieën voor het reguleren daarvan. De eerste strategie bestaat uit het aannemen van technologiespecifieke bepalingen, terwijl de tweede strategie de tegenovergestelde benadering volgt door de wettelijke erkenning van wat tot nu toe bestond als een soort ‘metaprincipe’: het autonomiebeginsel. In die zin roepen dark patterns niet slechts vraagstukken omtrent het reguleren van technologie op. Ze kunnen mogelijk ook leiden tot een herwaardering van fundamentele (juridische) vragen.
Verdieping | Verdiepend artikeloktober 2023AA20230729
P.T.J. Wolters
De voorgestelde Digital Services Act herziet het juridische kader voor de aansprakelijkheid en verantwoordelijkheden van onlineplatforms. Het voorstel neemt de vlucht naar voren met gedetailleerde regels en nieuwe verplichtingen. De uitgangspunten van het bestaande recht blijven echter onveranderd gelden. De Digital Services Act leidt hierdoor niet tot een fundamentele herziening van het juridische kader.
Verdieping | Verdiepend artikelmaart 2022AA20220191
L.A.G.M. van der Geld
Socials zijn niet alleen een gezellige kroeg en een etalage, maar ook een plaats van bedreiging, ophitsing, oplichting en deepfakes, die soms leiden tot echte rechtszaken. Lucienne van der Geld pleit in deze column voor speciale onlinekamers bij de rechtspraak.
Opinie | Columnmaart 2022AA20220185
Online platformen presenteren zich veelal als hostingdienstverleners en menen dan ook aanspraak te kunnen maken op de voor deze dienstverleners geldende aansprakelijkheidsvrijstelling. Maar vallen zij wel binnen het toepassingsgebied van deze vrijstelling en verdienen zij die bescherming wel? Deze vragen worden nader onderzocht in deze bijdrage. Vervolgens wordt nagegaan of van de op komst zijnde Digital Services Act een nieuwe en passende regeling van de aansprakelijkheid van online platformen kan worden verwacht en worden enkele ideeën aangereikt voor zo een regeling. 
Deze bijdrage geeft een overzicht van dark patterns (het ontwerpen van digitale interfaces om het besluitvormingsvermogen van gebruikers negatief te beïnvloeden) en van twee doorlopende strategieën voor het reguleren daarvan. De eerste strategie bestaat uit het aannemen van technologiespecifieke bepalingen, terwijl de tweede strategie de tegenovergestelde benadering volgt door de wettelijke erkenning van wat tot nu toe bestond als een soort ‘metaprincipe’: het autonomiebeginsel. In die zin roepen dark patterns niet slechts vraagstukken omtrent het reguleren van technologie op. Ze kunnen mogelijk ook leiden tot een herwaardering van fundamentele (juridische) vragen. 
De voorgestelde Digital Services Act herziet het juridische kader voor de aansprakelijkheid en verantwoordelijkheden van onlineplatforms. Het voorstel neemt de vlucht naar voren met gedetailleerde regels en nieuwe verplichtingen. De uitgangspunten van het bestaande recht blijven echter onveranderd gelden. De Digital Services Act leidt hierdoor niet tot een fundamentele herziening van het juridische kader. 
