In de politiek, praktijk en wetenschap wordt actief gezocht naar manieren waarop een harmonieuze afwikkeling van een (echt)scheiding kan worden gestimuleerd. Daarbij wordt gestreefd naar het voorkomen van scheidings- en omgangsproblematiek: langdurige, conflictueuze scheidingsprocedures op tegenspraak over de afwikkeling van de scheiding of, nadien, over problemen bij de naleving van vooral omgangs- en alimentatieregelingen.
Dit streven naar een harmonieuze scheiding heeft een voorlopig hoogtepunt bereikt in de op 1 maart 2009 in werking getreden Wet bevordering voortgezet ouderschap en zorgvuldige scheiding. Daarbij zijn materiële normen betreffende het ouderschap na scheiding en procesrechtelijke regelingen inzake het verplicht ouderschapsplan, de substantiëringsplicht voor scheidingsprocedures en de verwijzing door de rechter naar mediation aan de wet toegevoegd. Dergelijke maatregelen ter stimulering van een harmonieuze, deëscalerende en dejuridiserende regeling van scheiding, en vooral van de gevolgen daarvan, passen geheel in het algemene streven – met name op het terrein van het privaatrecht en het bestuursrecht – naar het daadwerkelijk oplossen van conflicten, waarbij naast juridische en financiële belangen ook aandacht is voor emotionele belangen.

In dit Ars Aequi Privaatrecht cahier wordt het scheidings(proces)recht benaderd vanuit dit actuele perspectief van conflictoplossing. Tegen deze achtergrond staan de wijze waarop een scheiding wordt verkregen en de wijze waarop de gevolgen van scheiding (moeten) worden geregeld centraal. Het cahier heeft een tweeledig doel. Enerzijds beoogt het de huidige stand van zaken op het terrein van conflictoplossing bij scheiding in wetgeving(sgeschiedenis), jurisprudentie en literatuur weer te geven. Hiermee is het cahier primair geschreven voor (master)studenten die het scheidingsrecht wat uitgebreider en meer verdiepend willen bestuderen in het kader van een verdiepend vak personen- en familierecht, een keuzevak of hun scriptie. Voorts tracht het cahier beginnende practici op het terrein van het familierecht te bedienen, zoals sectoroverstappers binnen de rechterlijke macht, beginnende of overstappende gerechtssecretarissen/juridisch medewerkers en advocaat-stagiaires. Anderzijds beoogt het cahier bij te dragen aan de wetenschappelijke en politieke discussie over dit onderwerp, zodat het cahier ook nuttig kan zijn voor academici (vanuit zowel de familierecht- als de rechtsplegingshoek) en politici die zich met conflictoplossing, in het bijzonder op het gebied van scheiding, bezighouden.